Suplementacja selenu w Hashimoto

 Według przeglądu piśmiennictwa naukowego na dzień 20.03.2021 za najbardziej kompletny i pogłębiony uznajemy artykuł: Shiqian Hu and Margaret P. Rayman,µ Multiple Nutritional Factors and the Risk of Hashimoto’s Thyroiditis (Thyroid Vol. 27, Number 5, 2017; Mary Ann Liebert Inc. DOI: 10.1089/thy.2016.0635). W większości prac stwierdza się zmniejszoną częstość chorób tarczycy u osób stosujących suplementację selenem w związku z podwyższeniem poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych, zwłaszcza anty TPO. Suplementacja w dawce około 200 µg selenu dziennie przez okres 6-12 miesięcy u większości osób skutkuje obniżeniem poziomu przeciwciał (P. Zagrodzki, J. Kowalczyk, Znaczenie selenu w leczeniu choroby Hashimoto; Postępy Hig Med Dosw (online), 2014; 68: 1129-1137, e-ISSN 1732-2693); (R. Krysiak, K.Kowalcze, B. Okopień, Hyperprolactinemia attenuates the inhibitory effect of vitamin D/selenomethionine combination therapy on thyroid women with Hashimoto’s thyroiditis: A pilot study. J CLin Pharm Ther. 2020;451334-1341). Podobną korelację zaobserwowano również w badaniach Kryczyk-Kozioł Jadwiga i wspł. (Kryczyk-Kozioł J., Zagrodzki P., et al, Positive effects of selenium supplementation in women with newly diagnosed Hashimoto’s thyroiditis in an area with low selenium status. Int J Clin Pract. 2021).

Aktualne dane z piśmiennictwa wskazują na celowość rozważenia suplementacji selenem u osób z chorobą Hashimoto, chociaż większość autorów zgadza się z opinią, że brak wciąż aktualnych danych by uznać takie postępowanie za standard.